Nu denk je vast wat is verpleegkundig leiderschap en wat versta ik hieronder? Wat betekent dit? 'Het gaat erom dat je als verpleegkundige op de afdeling en daarbuiten invloed hebt op de kwaliteit van zorg, en dit laat zien’ (Hamel, 2017). Persoonlijk zou ik dit net zo omschrijven. In mijn toekomstige beroep als verpleegkundige zal ik ten alle tijden mezelf moeten blijven ontwikkelen, om mijn werkzaamheden in de zorg zo goed mogelijk uit te kunnen blijven voeren. 

Maar om verpleegkundig leiderschap uit te kunnen voeren, zal ik mijn eigen definitie moeten ontdekken en opstellen. Ondanks dat ik alle definities wel gepast vind, is dit toch erg belangrijk. Omdat ik het uiteindelijk zelfstandig zal moeten doen, kan ik maar beter een betekenis hebben die precies bij mij past. Wanneer ik dit weet, weet ik hoe ik mijn werk zo goed mogelijk uitvoer. Waarbij ik mijn leven lang zal moeten blijven leren om mee te kunnen gaan met de nieuwste ontwikkelingen. Om de kwaliteit van zorg zo goed mogelijk te houden.

Op basis van ervaringen die ik heb opgedaan op mijn stage, maar ook van de workshops en externe activiteiten, weet ik nu wat mijn persoonlijke visie is.      

Als verpleegkundige vind ik het heel belangrijk om dichtbij mezelf te blijven. Maar hoe doe ik dit? Hoe blijf ik dichtbij mezelf, als alles om mij heen zich telkens blijft ontwikkelen? Om dichtbij mezelf te blijven zal ik mijn leven lang moeten blijven leren. Na veel reflecteren op mezelf ben ik erachter gekomen dat als ik dit niet doe, ik niet trouw aan mezelf kan blijven. Ik moeten blijven ontwikkelen. Door middel van het stellen van kritische vragen blijf ik mijn verpleegkundige leiderschap toetsen, door de volgende punten: 

- Mijn bewustzijn van mijn eigen professionele rol, vergeleken met andere rollen. 

- Het blijven stellen van reflectieve en onderzoekende vragen. 

- Evidence based practice te werk gaan. 

- Als rolmodel verschil maken voor de uitkomsten van mijn patiënten, collega's, ziekenhuis en de maatschappij. 

 

Waar ik mijn definitie van leiderschap op wil baseren? Dat kan ik wel uitleggen. Mijn ouders komen uit Kaapverdië een eiland van Afrika, wat mij een allochtone verpleegkundige maakt. Binnen en buiten mijn omgeving merk ik dat het niet altijd makkelijk is voor buitenlanders om dichtbij hun zelf te blijven of om naar de top te komen. Dit kan komen door cultuurverschillen of taal. In de gezondheidszorg zie ik dit terug komen, zoals opgenomen patiënten met een ander cultuur, die onbewust toch anders worden benaderd tijdens hun opnameduur.

Als verpleegkundige zou ik graag wat willen betekenen voor de diversiteit in de zorg. Waarvoor ik graag een kijkje zou willen nemen in het buitenland. Waardoor ik leer werken in een multiculturele omgeving en ik de uitdaging aanga om mij aan te passen aan verschillende culturen en werkstijlen .Mijn interesse ligt nog altijd bij de kinderen. Ik begon de opleiding met twijfels om een tussenjaar te nemen en vervolgens door de selectie voor de opleiding verloskunde te komen. Maar al snel merkte ik dat de opleiding verpleegkunde echt bij mij paste. Het werken in teamverband vind ik erg interessant en leuk. Daarnaast is het beroep een heel breed vak, hierdoor kan ik altijd verschillende kanten op en nieuwe dingen blijven leren. Voor nu ben ik nog steeds geïnteresseerd in de zwangerschap van een vrouw, de geboorte en de ontwikkeling van een kind.

Dit is de reden dat ik mezelf over 10 jaar, zie werken als kinderverpleegkundige op een kinderafdeling. Het liefst zou ik dit beroep willen uitoefenen in het Sophia kinderziekenhuis. Mijn voorkeur gaat uit naar dit ziekenhuis omdat dit een academisch ziekenhuis is, en hier de mogelijkheid is om door te blijven groeien. Daarnaast is hier de zorg erg complex, waardoor ik eigenlijk altijd een trigger zal hebben om leven lang te blijven leren. Leiderschap tonen hoort bij het verpleegkundig beroep. Zo toon ik leiderschap in mijn eigen kunnen. De uitdaging is voor mij om leiderschap te tonen naar mensen om mij heen, omdat ik van nature een rustig persoon ben. Maar ik ben overtuigd dat als ik dichtbij mezelf blijf en doe wat ik leuk vind/ goed in ben, ik zelfverzekerd leiderschap kan tonen door mezelf te laten zien. Ik doe opdat moment waar ik het best in ben en daarmee kan ik mijn passie met andere delen. Bijvoorbeeld door middel van mijn opgedane kennis over cultuur in Nederland te verspreiden en andersom mijn kennis over kindergeneeskunde in het buitenland te introduceren.

 

Recente maatschappelijke ontwikkelingen

Big-registratie

Persoonlijk vind ik het erg goed dat de nieuwe wet BIG II er is. Het wetsvoorstel Wet BIG II noemt een minimum van honderd uur aan deskundigheidsbevordering in de vijf jaar die voorafgaan aan herregistratie. Activiteiten voor deskundigheidsbevordering zijn het volgen van geaccrediteerde cursussen, het bezoeken van congressen en symposia maar ook intercollegiale toetsing en moderne leervormen (zoals e-learning) (Kluijver, 2018). Dit sluit mooi aan leven lang leren. Op deze manier worden mijn collega's en ik als verpleegkundigen, ook na het behalen van onze diploma, verplicht om leven lang te leren en kan ik in de toekomst als regieverpleegkundige, waar ik zo op terug kom, deskundigheidsbevorende activiteiten organiseren. Waardoor de kwaliteit van zorg zich blijft verbeteren. Dit is van groot belang omdat de zorg steeds complexer wordt. 

 

Regie-verpleegkundige

Door het nieuwe wetsvoorstel BIG II, waar ik het net over had, komt er een nieuwe beroepstitel in de Wet BIG bij namelijk: 'regieverpleegkundige'. Deze zal naast de huidige beroepstitel van verpleegkundige komen te staan. Het wetvoorstel zal ervoor moeten zorgen dat verpleegkundigen beter kunnen worden ingezet op de taken waarin ze deskundig zijn, en waarvoor ik dus eindelijk voor ben opgeleid en levens lang voor zal moeten blijven leren. Het onderscheid op de werkvloer is zo voor iedereen helder en sluit goed aan bij de toekomstige zorgvraag. (“Minister stelt overgangsregeling verpleegkundigen vast”, 2019) Als regie verpleegkundige kan ik scherp analyseren en verschillende kennis combineren. Wat belangrijk is om te kunnen werken in zorgsituaties die onvoorspelbaar en complex zijn, zulke situaties zal ik in de toekomst veel mee te maken hebben. 

 

Zorg technologie voor kinderverpleegkundige 

In het Sophia Kinderziekenhuis verandert de zorg ook. Echter is daar geen vergrijzing zichtbaar, wat eigenlijk de grootste maatschappelijke ontwikkeling is. De gemiddelde lig duur van een patiëntje in het Sophia is 6,4 dagen (Kernstaf Raad van Bestuur, 2018). Door ontwikkelingen in de zorg, zoals complexere behandelingen, kortere opnameduur, meer kinderen in dagbehandeling of thuisbehandeling complexer patiënten aanbod, toename van het aantal chronisch zieke kinderen, prematuur geboren kinderen, complicaties ten gevolge van vergaande behandelingen en de daarmee gepaard gaande ethische dilemma's, wordt de zorgvraag steeds intensiever. Dit vraagt om gespecialiseerde deskundigheid van de kinderverpleegkundige. (Wagemaker & Wulferink – Elzink, 2015, pp.21). Om kinderverpleegkundige te worden zal ik dus een specialistie kinderverpleegkundige moeten afronden.

Ook is er sprake van sociaal-culturele ontwikkelen, zo worden patiënten steeds mondiger, het aantal mantelzorgers neemt af, met als gevolg toename van het zelfstandig zorgverlenen door ouders aan hun ziekekind. Er worden hogere eisen van de burgers in relatie tot de behandelmogelijkheden, technologie, medicatie en informatie/voorziening/communicatie, waar de e-healt in deze een enorme vlucht zal nemen. (Wagemaker & Wulferink – Elzink, 2015, pp. 20)

Groeiende schaarste aan goed gekwalificeerd zorgpersoneel vormt een reële uitdaging, met mogelijke oplossingen in de kansen die technologische mogelijkheden en een sterkere focus op gezondheid met zich
meebrengen (Kernstaf Raad van Bestuur, 2018). Ik heb nog geen ervaring met zorgtechnologie. Als ik met E-Health te maken krijg zal ik hierin samen met mijn collega's leven lang over moeten leren. Ik heb er namelijk nog geen ervaring mee en met de technologie kunnen wij steeds meer. De verpleegkundige is zeer vaardig op het gebied van informatie- en communicatietechnologie en staat open voor innovaties op dit gebied (Lambregts, Schuurmans, Projectgroep V&V 2020, & Grotendorst, 2012, pp 27).

 

Werken in het buitenland 

Om te werken in het buitenland voor ontwikkelingsprojecten gelden er verschillende eisen. Door een medestudent tijdens de lessen van Leven lang leren ben ik hierin geïnteresseerd geraakt. Zij is al enige tijd bezig met het verbeteren van de zorg in Gambia. En hierdoor ben ik gaan nadenken over wat ik als verpleegkundigen ook in mijn moeder- en vadersland veel voor de zorg zou kunnen betekenen. Wel moet ik voldoen aan deze eisen en gaat het niet zo makkelijk als dat het lijkt om in het buitenland te gaan werken. Zo zijn er verschillende curscussen die er gevolgd moeten worden en moet er twee jaar werkervaring zijn. Zo zie je maar dat je voor alles moet leren, om de juiste zorg te kunnen leveren, ook voor in het buitenland of in ontwikkelingslanden. De lessen op school over leven lang leren, hebben er ook voor gezorgd dat ik verschillende visies heb mogen zien. In sommige heb ik mij kunnen vinden en andere totaal niet. Maar dit was wel allemaal heel erg interessant.